Dünya şeylerle dolu, şeylerin birbiriyle karşılaşması da öyle ya da böyle zamanın ruhunu oluşturuyor. Etkilenmeye açık olmak, kendini yenilemenin, tazelemenin en olanaklı yollarından biri. Bilimde ve düşüncede olduğu gibi sanatta da görülebilir, hissedilebilir olmayan şeyleri görülebilir, hissedilebilir kılmak için şeylerin çoklu etkisine açık olmak gerekiyor. David Hockney esin kaynaklarını gözler önüne sermekten bırakın gocunmayı, onların üzerine giderek o bağın, kendisine çarpan o dalganın izini sürmeyi özellikle seçmiş bir sanatçı. Daha ilk Los Angeles seyahatinde Kaliforniya üzerinde uçarken şaşkınlıkla gözlemlediği çok sayıdaki yüzme havuzu, sonraki işleri için belirleyici bir çıkış yolu oluşturur. Hockney daha uçaktayken kavramıştır: Suyun taşıma gücü, şeyleri hafifletir.

“Birinci Evlilik” adını verdiğimiz sergi David Hockney’nin işlerine yakınlık duyan dört sanatçıyı bir araya getiriyor: Özge Açıkkol, Antonio Cosentino, Nermin Er, Cem İleri. Her biri kendi yordamınca kur yaptı Hockney’nin işlerine, çıkma teklif etti, nişanlandı onlarla ve… Almanya Rusya’ya savaş ilan etti. Öğleden sonra yüzdüm.

​

​

Özge Açıkkol

İki, 2019

fotoğraf, her biri 60 x 45 cm

​

Antonio Cosentino

Taşınabilir Liman, 2018

bavul, objeler, ışıklı kutu, 60 x 17 x 52 cm

Kleptokrasi Bahçesi Serisinden, 2018

tuval üzerine yağlıboya, 80 x 100 cm

​

Nermin Er

Havuz Hareketleri 1-18, 2019

kağıt, metal, çeşitli boyutlarda

​

Cem İleri

Yüzücü, 2019

kitapçık, 13,5 x 19,5 cm, 32 sayfa

​

​

​